TRAKCJA ELEKTRYCZNA

SIEĆ TRAKCYJNA

IZOLACJA PODŁUŻNA

  Sieć trakcyjna jest elektrycznie sekcjonowana zarówno na stacjach jak i na szlaku. W miejscu sekcjonowania oddzielone są dwa odcinki. W większości przypadków sekcjonowanie ma na celu zmniejszenie obszaru wyłączonego spod napięcia w czasie awarii na sieci. Sekcjonowania na szlaku dokonuje się w izolowanych przęsłach naprężenia, a sekcje łączy się za pomocą odłącznika sekcyjnego. Przęsło izolowane jest wykonane w taki sposób, że nie ma możliwości zetknięcia się przewodów ani lin nośnych różnych sekcji. Przewody zawiesza się na odpowiedniej odległości od siebie, a wieszaki, które mogą przy krzyżowaniu się sieci zetknąć z wieszakami drugiej sekcji izoluje się za pomocą rur izolacyjnych. Przewody jednej sekcji połączone są z przewodami drugiej sekcji za pomocą odłącznika sekcyjnego.
  Innym sposobem sekcjonowania jest tworzenie przerw powietrznych. W sieciach z dwoma przewodami jezdnymi wykonuje się to w taki sposób, że jeden przewód wynosi się ponad poziom współpracy ze ślizgaczem, izoluje, obniża do poziomu współpracy z odbierakiem a następnie wynosi się drugi przewód ponad poziom współpracy i także izoluje po czym obniża do normalnego poziomu. Rozwiązanie to stosuje się tam, gdzie potrzeba podzielić odcinek na sekcje, a nie ma przęsła naprężenia. Z ekonomicznego punktu widzenia jest to rozwiązanie tańsze od izolowanego przęsła naprężenia.
Najbardziej korzystnym rozwiązaniem, które stosuje się do sekcjnonowania torów na stacjach jest izolowanie za pomocą izolatora sekcyjnego.

IZOLATORY SEKCYJNE
  Pierwsze izolatory stosowane na początku elektryfikacji wykonane były z porcelany. Izolator taki składał się z czterech porcelanowych rolek połączonych w dwie grupy. Rolki te, nawinięte na trzon połączone były z obu stron płaskownikami. Każda z grup połączona była dodatkowo okuciem, które ze skrajnych stron miało końcówki do zamocowania izolatora w przewodach jezdnych. W dolnej części izolatora znajdowały się prowadnice, po których ślizgał się ślizgacz odbieraka. Z uwagi na dużą masę (sztywny punkt sieci) i brak ochrony przeciwłukowej izolator ten mógł być stosowany tylko na odcinkach, gdzie pojazdy nie przekraczają prędkości 40 km/h. Ponadto przejazd pod izolatorem wymagał wyłączenia obwodu głównego. Taki izolator pokazany jest na poniższym rysunku a.

  Znacznie lepsze właściwości dają izolatory z tworzyw sztucznych (często z polimerów wzmacnianych włóknem szklanym.). Znaczne zmniejszenie masy izolatora (17 kg w sieci z jednym przewodem jezdnym i 21 kg w sieci z dwoma przewodami jezdnymi) oraz zastosowanie ochrony przeciwłukowej (rożki) pozwoliły na stosowanie izolatora w sieci przystosowanej do prędkości 120 km/h - izolator na rysunku b. Rozłożenie masy izolatora poprzez wydłużenie pozwala na polepszenie elastyczności siec - rysunek c. Izolatory z tworzyw sztucznych charakteryzują się dobrymi właściwościami mechanicznymi.


  Na rysunku d pokazane jest wspomniane wcześniej izolowane przęsło naprężenia, w którym na wieszakach umieszczone są izolacyjne rury.

IZOLACJA TERMICZNA
  W czasie przejazdu pojazdu elektrycznego przez izolację podłużną następuje chwilowe zwieranie dwóch sekcji. W przypadku, gdy ślizgacz zwiera dwa odcinki zasilane z osobnych zasilaczy (punkty zasilające) nie występuje żadne niekorzystne zjawisko. Jeśli natomiast jeden z odcinków będzie pozbawiony zasilania i uszyniony w wyniku awarii to niezależnie od tego czy pojazd pobiera prąd czy nie nastąpi zwarcie, które może być groźne w skutkach. Zapali się łuk elektryczny, który może objąć przewody jezdne, wieszak i liny nośne. W celu zabezpieczenia elementów sieci przed działaniem łuku stosuje się środki zapobiegawcze. Liny nośne w pobliżu odcinka wspólnej bieżni owija się taśmą azbestową i taśmą z włókna szklanego, a końcówki zabezpiecza się przed samoodkręceniem za pomocą drutu miedzianego. Na zabezpieczoną linę nośną zakłada się wieszak. Zabezpieczenie przewodu jezdnego jest trudniejsze, z uwagi na współpracę ze ślizgaczem. Jednym z rozwiązań jest stosowanie dodatkowych prowadnic, po których ślizga się ślizgacz po zjeżdżaniu z odcinka wspólnej bieżni. Prowadnice te zakończone są rożkami wydmuchowymi, na których gaśnie łuk.

ZASADY KONSTRUKCJI SIECI JEZDNEJ | ELEMENTY KONSTRUKCJI I OSPRZĘT | SPOSOBY ZAWIESZANIA SIECI KOTWIENIA PRZEWODÓW | SEKCJONOWANIE | ROZJAZDY SIECIOWE | PUNKT ZASILAJĄCY KONSTRUKCJE SPECJALNE | SIEĆ POWROTNA | PRĄDY BŁĄDZĄCE | ZABEZPIECZENIA | DANE TECHNICZNE

Poniżej znajdują się odnośniki do poszczególnych zagadnień związanych z trakcją elektryczną:

SIEĆ TRAKCYJNA | OGÓLNE INFORMACJE | SYSTEMY ZASILANIA | SILNIKI TRAKCYJNE | PODSTACJE TRAKCYJNE AUTOMATYKA I STEROWANIE | ELEKTRYFIKACJA I EKSPLOATACJA | HAMOWANIE ELEKTRYCZNE